Vakantie 2022. De reis ging naar een heel klein dorpje in Noord Italië tussen Alessandria en Genua, zo'n 1300 km met de auto en dat is dan via Frankrijk. Dat klinkt wat onlogisch en het klopt dat het via Zwitserland best korter is, maar Zwitserland is geen onderdeel van de EU en heeft daarom geen vrij verkeer van goederen en personen. Dat heeft als gevolg dat als m'n zaagspullen mee moeten ik de keus heb om een hele regelgeving te volgen van douane-formaliteiten of om simpelweg het land te vermijden. Aangezien een klein foutje bij de Zwitserse douane grote gevolgen kan hebben kies ik voor het laatste, want het gaat immers om vakantie. De reis hoort daar wat mij betreft ook bij en stress tijdens de reis heb ik totaal niet nodig.
Kortom, het is voor mij een kwestie van m'n huis klaar maken voor degene die op het huis en m'n kat komt passen en in de loop van de middag ben ik die kant op gegaan om ongeveer halverwege de route in Frankrijk te stoppen bij een hotel. Daar een hapje eten en even slapen, om vervolgens de 2e helft te gaan doen. Ik zet voor zoiets geen wekker, maar ga gewoon rijden als ik wakker ben. Dat kan betekenen dat ik bij wijze van spreken om 02.00 uur in de auto zit, maar het kan net zo goed 08.00 uur worden en wat het is maakt feitelijk niet uit. Want ja... vakantie, toch? Daarnaast maakt het niet uit hoe laat ik aan kom op plaats van bestemming omdat ik bij vrienden zit en daarom niet gebonden ben aan tijden die een hotel hanteert.
Eenmaal een paar kilometer vanaf de eindbestemmning zit ik dan bij het bovenstaande uitzicht écht in de vakantiemodus. Feitelijk doet zo'n foto geen recht aan de werkelijkheid, want die is veel mooier maar het gaat even om het idee. Afgelegen en daarom is er in de meest ruime begrip van het woord echt rust. Geen auto's die langs komen, geen mensen die praten of roepen maar enkel de natuur. Oh... en de koeling van een geitenboer aan de andere kant van het dal die je best aan hoort springen ook al zit die best beel ver er vanaf, maar dat mag de pret niet drukken.
Het leven in zo'n omgeving heeft voordelen, maar ook absoluut nadelen en één ervan is dat een verwarming op gas bijvoorbeeld gewoon niet mogelijk is. Een gasleiding ligt er immers simpelweg niet, al zou je eventueel wel voor een grote tank kunnen kiezen, maar ook dat is weer lastig met het vullen als het gaat om de bereikbaarheid met een vrachtwagen. En tja, als je zelf ongeveer 30.000 vierkante meter bos hebt is het stoken van een houtkachel op zich geen probleem. Je moet alleen wel dat hout even bij je huis zien te krijgen en daar ging ik dus die vrienden deze vakantie mee helpen.
Ze zijn de boel daar in alle opzichten nog aan het opzetten en als je tussen de €3500,- en €4500,- hout moet kopen terwijl je voor zo'n bedrag eigenlijk een betere of in ieder geval een andere bestemming hebt is de keus voor mij snel gemaakt. Normaal is het werk, maar dit geval gewoon een actie om vrienden zo goedkoop mogelijk de winter door te helpen. De week begon met het vrij maken van een schuur van een aantal bomen. Die waren best groot en de keus was om wat takken weg te halen of het hele groepje te verwijderen. Tijdens het overleg bleek dat er bij snoeien simpelweg geen boom overbleef en werd er gekozen voor verwijderen om te schuur zonder schade ook op lange termijn te kunnen behouden.
Er zijn uiteindelijk 5 bomen verwijderd en op de laatste foto begint zich een heel klein hoopje stookhout te vormen. De eerste dag had dus een dubbel doel: preventief onderhoud aan het huis en uiteraard het verzamelen van stookhout. De onderstaande eik is ook verwijderd en ik snap eigenlijk niet welke prutser hier aan bet zagen is geweest. Volgens de bewoners was de boom springlevend en toch is iemand hem op deze manier te lijf gegaan waardoor hij dood is gegaan. De enige reden die ik zelf kan bedenken is dat hij in een muur van een terras groeit en daar mogelijk uit zou kunnen breken, maar haal zoiets dan gewoon helemaal weg in plaats van een eik op deze manier te mishandelen.
Even verderop op deze helling stond een restand van een boom waar ik nog steeds niet zeker van weet om welke soort het gaat. Ook die was al afgezaag en ik heb enkel het restant laten vallen, iets wat met een goede lijn moest gebeuren omdat hij anders door zou rollen tegen het huis en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Navraag geeft voor alsnog de optie steeneik of één of andere acacia-soort, maar zeker is dat het hout echt kei,- en keihard is. Normaal krijg je bij een kettingzaag een soort schaafsel. Als dat kleiner of zelfs stoffig wordt is het als zager de hoogste tijd om je ketting te gaan slijpen, maar in het geval van deze boom kwam er sowieso enkel stof af. Zelfs met een mega scherpe RS ketting. Het stamdeel leverde naast een klein beetje stookhout ook wel een leuke foto van een jenga spel op:
Verder ben ik enkel bezig geweest met paden vrij maken. De keus was om enkel achter stookhout aan te gaan rennen, dat om te zagen en vervolgens maar te zien hoe je dat het bos uit krijgt of de boel eens opruimwen. Opruimen betekende in dit geval alle troep van grassoorten en kleine boompjes op vreemde plekken weghalen en avan het 'afval' een mooie houtwal maken en het stookhout apart houden en dat op maat van de kachel naar het huis toe brengen. Door de eigenaren is gekozen voor het laatste en ik was daar best gelukkig mee, want het scheelt echt héél veel tijd en moeite plus dat je op deze manier ook nog iets van onderhoud aan het omliggende bos doet. Het wordt daardoor toegankelijk en met goed beheer hoef je hier je leven lang geen enkel blokje kachelhout meer te kopen. Check de onderstaande video:
Tijdens het werk op die terrassen trof ik de onderstaande bnom aan. Blijkbaar stond hem iets in de weg en is hij er omheen gaan groeien, maar ik heb niet uit kunnen vinden wat dat dan geweest zou moeten zijn. Er stond niks toen ik hem zo aantrof en ook met wat onderzoek in de bodem trof ik niks aan, dus tja... als iemand een verklaring heeft dan sta ik open voor een goede uitleg. Mooi vind ik het sowieso en het is één van de vele voorbeelden die laat zien dat de natuur haar eigen weg niet alleen kan, maar ook zal vinden.
Erg opvallen vond ik de ochtenden. Eind september en begin oktober en in bijna alle gevallen zat ik met een shirt en een truitje buiten en elke ochtend was er echt anders om te zien. Goed, ik heb er ook een regendag gehad en toen was het allemaal minder mooi maar ja... regen moet ook vallen, want anders groeit er niks en met de juiste keus qua kleding kon ik toch gewoon door rommelen. Ik heb er niet aan gedacht om telkens een foto te maken, maar onderstaand 2 foto's waarvan er één de laaghangende bewolking laat zien die wij dus nooit hadden en de andere laat het zonnetje zien wat net over de berg komt kijken om de wereld weer opnieuw een dag te gaan verwarmen. Van dit soort dingen kan ik echt genieten:
Het kleine bergje stookhout wat zich eerder begon te vormen nam in de loop van de week een leuke vorm aan. Buiten een kuub of wat dood hout wat droog genoeg is om deze winter nog de kachel in te kunnen en wat dus in de schuur terecht kwam, toverde ik langzaam maar zeker naar schatting 10 tot 12 kuub vers hout tevoorschijn. Het was een heel gesjouw om alles handmatig naar het huis te krijgen, maar iets dergelijks is alle moeite absoluut waard. Voor mij persoonlijk omdat niks mooier is dan het vasthouden van een kettingzaag in een dergelijke omgeving, dat ik er allerlei zaagtechnieken toe kan passen om dingen voor elkaar te krijgen en dat alles onder het momn van vakantie en ontspanning omdat ik ook rustig een kwartier of een half uur genietend onderuit vanaf de berg het dal in kan liggen staren.
Voor de vrienden waar ik verbleef is het hebben van een voorraad hout bittere noodzaak en als je kijkt dat ze daar €300,- tot €350,- per kuub betalen voor geklooft en droog hout snap je ook waarom ze érg blij zijn met deze voorraad. En zo help je als vrienden dus elkaar: ik heb inclusief alle kosten voor de reis alsnog de goedkoopste vakantie in Italië die je maar kunt bedenken en zij hebben een voorraad hout die ze enkel nog maar hoeven kloven en opstapelen om te laten drogen.
En zo kwam er voor m'n gevoel na 3 dagen alweer een eind aan deze vakantie, terwijl ik er toch 2 weken geweest ben. De terugreis ging op dezelfde manier als de weg er naar toe dus via een hotelovernachting. Die overnachting was erg kort, want na een hapje eten kreeg ik nog even telefoon en tijdens het gesprek ben ik op bed gaan liggen. Daar ben ik uiteindelijk niet meer af gekomen tot ik wakker werd en op dat moment was de slaap echt definitief op, dus koos ik voor koffie zetten en op pad te gaan richting Nederland. Door stakingen bij Franse brandstofmaatschappijen was het nog even rommelen, maar uiteindelijk kwam ik zonder problemen het land uit en tankte als rasechte zuinige Hollander natuurlijk nog even in Luxemburg.
Dat laatste hoef je overigens ook niet meer te doen, tenminste... als de brandstofprijzen bij jou in de buurt hetzelfde zijn als hier. Langs de snelwegen is het natuurlijk altijd een dotje duurder, maar ik betaalde voor diesel in Luxemburg €1.97 en de Tango hier in Zaltbommel had op dat moment dezelfde prijs. Nog sterker, als je het in detail gaat bekijken was de pomp hier zelfs nog een tiende cent goedkoper want de prijs stond op €1.969. Maar goed, dat dus om verrassingen te voorkomen voor anderen die menen per se in Luxemburg te moeten tanken.
Kort samengevat: het was een top vakantie die wat mij betreft nog wel een tijd langer had mogen duren, maar zoals men dan stelt roepen de verplichtingen weer. Ik heb nog een redelijk grote klus met Harre's Tree Removal op de planning staan, de Transit moet nog even goed schoon en even helemaal niks te doen hebben is tijdens deze vakantie misschien ook helemaal niet zo gek.
