Het onderstaande artikel wat ik eerlijk gejat heb van de website van NRC is geschreven door Japke-d. Bouma in het kader van Japke-d. denkt mee.
Ik had natuurlijk keurig een link naar het artikel kunnen plakken, maar het punt is dat websites dingen in de loop van de tijd verwijderen en ik vind het gewoon te leuk om het te laten verdwijnen. Vandaar het kopieer,- en plakwerk.
Goede voornemens? Doe niet zo ingewikkeld en doe je werk in 2022 als de Wegenwacht, schrijft Japke-d. Bouma.
Als je een Toyota Corolla uit 1995 hebt zoals ik, zie je ze nooit. Die auto start altijd, heeft nooit kuren en hoeft maar één keer per jaar naar de garage voor de APK. Maar laatst had ik een lekke band en toen heb ik ze toch maar even gebeld: de Wegenwacht. Het werd een onvergetelijke ervaring.
Want er ging niks mis, alles was in een mum van tijd geregeld en er werd goed werk geleverd. Binnen zeven minuten was de band geplakt, waren mijn andere vier banden ook weer op de juiste spanning ("dat doe ik meteen wel even") en hadden we zelfs nog tijd voor een lofzang op oude Corolla’s die nooit wat mankeren - hij hoefde niet eens koffie.
Zo zouden we allemaal ons werk moeten doen, dacht ik terwijl ik hem bewonderend nakeek. We zouden allemaal moeten werken zoals de Wegenwacht - "de laatste helden", zoals een lezer ze omschreef. Hoe heerlijk zou het zijn om een baan te hebben waarin je gewaardeerd wordt, nuttig werk doet, waarin mensen op je zitten te wachten - een vluchtheuvel tussen de bullshitbanen.
En ineens dacht ik: is dat misschien iets voor de eerste week van het jaar? Dat ons goede voornemen voor 2022 wordt meer te gaan werken zoals de Wegenwacht?
Toen ik deze week op Twitter naar jullie goede voornemens vroeg, leek me dat in ieder geval een prima idee. Want afgezien van het goede voornemen "minder werken" (dat opvallend vaak genoemd werd) kreeg ik verder best ingewikkelde antwoorden als "meer luisteren, minder oordelen en betere vragen stellen", "meer op de inhoud en minder op het proces" en: "ik hoop dat ik tussen alle verplichte scrumrituelen door nog wat gedaan krijg". Prima voornemens, maar waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?
Want zo eenvoudig is het dus: als je werkt zoals de Wegenwacht ligt er een geweldig jaar in het vooruitzicht, zijn mensen lyrisch over je en breng je overal blijdschap en oplossingen. We kunnen zoveel leren van de Wegenwacht! Nou ja, kijk zelf maar!
1. Je hebt altijd een goed humeur
Niet overdreven, met veel fluiten, foute grappen en heel hard ‘goedemorgen’ roepen, maar de bescheiden variant waarin je vrolijkheid uitstraalt en iedereen graag een praatje met je maakt.
2. Je komt als geroepen
Sterker nog: je komt pas in actie áls je geroepen wordt en na een streng keuzemenu (‘sta je veilig’?). Tot die tijd bemoei je je nergens mee. Je gaat dus niet "pro actief" of "hands on" aan andermans projecten zitten trekken, maar je houdt je bij je eigen werk en valt anderen niet lastig.
3. Je laat onderweg weten dat je er bijna bent.
Tuurlijk, je bent altijd te laat, maar dat heb je als veel mensen je nodig hebben. Maar je kan goed prioriteren (mensen op een donkere snelweg gaan voor mensen die thuis een lekke band hebben) en iedereen weet altijd ongeveer wanneer je er bent.
4. Je komt aan met een gereedschapskist (of een loopdossier) waaraan iedereen kan zien: dit komt goed.
Je noemt het ook gewoon ‘gereedschapskist’ en niet ‘toolbox’.
5. Je geeft mensen nooit het gevoel dat het hun eigen domme schuld is
(terwijl dat 99 procent van de tijd wel zo is) maar geeft makkelijke tips waar iedereen iets mee kan (controleer je oliepeil, ga niet te lang naar de radio zitten luisteren met de koplampen aan en de motor uit, leg een oude winterjas in de achterbak).
6. Je komt met creatieve oplossingen die niet belachelijk veel kosten
(wist je dat ze met een panty je V-snaar tijdelijk kunnen vervangen?).
7. Je lost het op(!) in plaats van overal alleen maar oeverloos over te zeveren.
Je zeurt ook niet dat het heel moeilijk wordt. En als je het niet ter plekke kunt oplossen - wat nooit voorkomt, maar vooruit - heb je een plan B (we gaan nu een sleepwagen laten komen, ik breng je wel even naar de bushalte, op dit tankstation hebben ze lekkere vegetarische saucijzenbroodjes).
8. Je zegt nooit iets in de trant van: ‘neem dat maar van mij aan, mevrouwtje’
maar je legt precies uit wat eraan schort (de chip in de transpondersleutel is stuk, als je diesel tankt in een benzineauto gaat de motor kapot). En ja: je wéét waar je het over hebt en komt niet met vaag jargon aanzetten om je onvermogen te verhullen.
9. Iedereen begrijpt wat je doet.
Je bent dus geen ‘procesregisseur’, ‘spelverdeler’ (ja, dat is weer iets nieuws), ‘aanjager van het versnellingsteam’, of ‘opgavemanager’, maar ‘gewoon’: monteur van de Wegenwacht.
10. Iedereen praat met ontzag over je.
Zodra jij over je werk begint, ontsteken mensen in romantische verhalen. Kletsnatte vakantiegangers alsnog een onvergetelijke tijd bezorgen, Bruce Springsteen-fans die ondanks de autopech tóch nog op tijd op het concert kwamen, blijdschap brengen en vreugde. Dáár hoort werk over te gaan.
Werk als de Wegenwacht en je zult gelukkig zijn.
In de kern waarheid. En als je er wat dieper over nadenkt wordt die waarheid nog groter, want waar het om draait is dat je zelf je eigen wereld creëert en hoe daar in te leven valt. Of niet in te leven valt natuurlijk, dat kan ook maar je hebt het voor het leeuwendeel zelf in de hand. Gebruik het...
|
|
|
| 