Maandag 28 april 2025 - Black Star Riders.
Waarschijnlijk heb je er nooit eerder van gehoord en als dat het geval is, dan is het concept voor Muzikale Maandag nu al geslaagd. Het gaat feitelijk om de band Thin Lizzy, maar dan met net iets anders leden omdat 2 bandleden er niet aan mee wilden doen uit respect voor de overleden Phil Lynott. Dit was één van de oprichters van de band. Feitelijk gaat het dus om een juridisch dingetje en daar kwam dan Black Star Riders uit voort.
Ze startten in 2012, brachten in 2023 nog een album uit maar deden in 2024 maar 2 shows en op dit moment is er eigenlijk geen enkele activiteit rond de band. Eigenlijk jammer, want het is toch echt wel lekkere muziek vind ik en daarom dus van het album The Killer Instinct uit 2015: Charlie, I gotta go.
Zondag 27 april 2025 - SSVD.
Vandaag hobbelt de Sterk voor dieren bus weer een rondje door Brabant en ik schrijf het regelmatig maar doe het nu gewoon weer: deze stichting doet echt goed werk. Nu is dat natuurlijk bij de meeste stichtingen wel zo, maar als iemand zich belangeloos inzet voor dieren en daarmee ook nog de baasjes weet te helpen, dan ben je voor mij echt super bezig. Bij veel stichtingen zit ergens toch een soort van eigenbelang en dat is hier niet het geval: elke eurocent die gedoneerd wordt komt ten goede aan de stichting en blijft niet ergens aan een (privé) strijkstok hangen. Mocht je wat meer informatie willen en/of een bedrag over willen maken dan kan dat via de website.
Zaterdag 26 april 2025 - De week.
Het was een korte werkweek, maar best een wazige met naar verhouding veel vertragingen en wachttijd. In die zin was het niet de leukste week, maar ook die ging net als alle andere gewoon voorbij en dan doe ik volgende week wel weer een nieuwe poging. Wat wel érg leuk was: ik had een soort van spontaan visite over uit Italië en dat maakte deze week juist wél de moeite waard. Het is altijd goed om even bij te kletsen en in persoon is dat toch best heel anders dan via de telefoon. Daarnaast was het leuk om met deze grote vriend wat rondjes te lopen en zo vlogen de dagen eigenlijk best wel voorbij.
Dinsdag 22 april 2025 - Update bloembed.
We hebben met z’n allen natuurlijk een lange droge periode achter de rug en waar de boeren hier en daar al aan het beregenen waren liet ik het bloembed nog maar even begaan. Er zat regen aan te komen en om het voor die paar dagen nat te gaan maken en houden vond ik te veel moeite. Het zijn immers wilde bloemen en die moeten zich dan ook maar als zodanig gedragen, vind ik. Maar alle gekheid op een stokje: er is eigenlijk nog niks te zien, maar stiekem gaat het na een paar buitjes eigenlijk ineens best hard.
De bittere scheefbloem (of wat er erg op lijkt) lijkt vooralsnog het plantje wat de race gaat winnen als het gaat om de eerste bloeier, maar dat kan natuurlijk altijd nog veranderen. Verder is het groen wat naar boven komt wat feitelijk van alles kan zijn. Als ik er de app van Plantnet op los laat komt die met opties als tuinkers, spinazie en sla maar ik hoop eigenlijk toch op iets anders en dat het in ieder geval bloeit. De tijd zal het leren wat er uit komt :)
Maandag 21 april 2025 - Reverend Horton Heat.
Afgelopen week was een typisch moment, of eigenlijk was het best een soort van mooi moment. Ik was wat dingen in huis aan het opruimen en toen kwam ik de onderstaande flyer tegen van PV and The Heartbeats. Een rock 'n roll bandje waar ik ooit als drummer in zat en waar aan de ene kant best wat persoonlijke dingen gebeurden, maar ook mooie muzikale dingen en hoe je het ook wend of keert: daar draait het voor een bandje om. Iedereen binnen dat bandje was zichzelf en kreeg die ruimte ook waardoor er best een aparte mix ontstond, maar wel met een erg goede band.
Op exact dezelfde dag dat ik de flyer onder een bakje wat op een gitaarversterker stond tegen kwam kreeg ik van een bandlid een berichtje via Whatsapp met daarbij een persoonlijke boodschap en in mijn beleving kan dat geen toeval zijn. Er is in mijn beleving altijd nog meer tussen hemel en aarde dan de meesten van ons kunnen zien en in die zin vond ik het berichtje in combinatie met m'n eigen vondst eigenlijk niet eens zo vreemd.
Maar goed, het is Muzikale Maandag en dan dient het over bestaande muziek te gaan en niet over bandjes waarin ik ooit zat maar je voelt het vast al aankomen: het wordt onvervalste rock 'n roll uit een oude setlijst en ik kies in dit geval voor Like a rocket van Reverend Horton Heat. Check het hier.
Donderdag 17 april 2025 - Wat verdween.
Met Pasen voor de deur heb ik weer eens een goede inspiratie gevonden: wat is er de afgelopen jaren allemaal verdwenen en wellicht zelfs zonder dat je het (bewust) in de gaten had? Dat werd uiteindelijk best wel een flinke kronkel en die wil ik hier dan toch even delen zodat je zelf je gedachten er eens over kunt laten gaan. Het zijn zomaar wat willekeurige punten in een willekeurige volgorde, dus daar moet je geen waarde aan hechten.
Eén van de eerste dingen die met te binnen schoot was het verdwijnen van de mogelijkheid om zelf te verdwijnen, of in ieder geval onbereikbaar te zijn.
Als ik in m’n kinderjaren alleen was, dan was ik ook daadwerkelijk alleen omdat je een plekje had gevonden waar niemand anders was en waar niemand je direct kon bereiken. Later was dat in de beginjaren als chauffeur zelfs nog net zo, want je vertrok met een aantal adressen en dan was je niet alleen, maar wel onbereikbaar voor wie dan ook. Aan de dag van vandaag zit je eigenlijk altijd wel aan iets of iemand vast, hetzij fysiek hetzij via de (digitale) techniek.
Wachten.
Vroeger was wachten normaal. Je stond in de rij bij de slager tot je aan de beurt was en niemand dacht er over om voor te dringen. Nog sterker, als je het zelf even niet in de gaten had dat je aan de beurt was werd er naar je gewezen onder het mom "Nee, hij was eerst!". Zelfs de generatie die ouder is als ik kent dit blijkbaar niet meer en ik ben het spoor serieus bijster als iemand van 70+ of zelfs 80+ in de rij bij de supermarkt vraag of hij cq zij even voor mag. "Waarom?" vraag ik me dan af. Onderweg stond je als chauffeur niet eens uren, maar gewoon dagen aan een grens te wachten tot alle papierhandel in orde was en je verder kon. Dat werd een sociaal samenzijn waarbij ervaringen en kennis werd uitgewisseld, nu moet er na een kwartier of minder al met een planning gebeld worden "Want ik heb meer te doen!"
Een gedeelte realiteit.
Je leefde ooit in één wereld. Daarin bewoog je jezelf voort, trof anderen in diezelfde wereld en daar kwam dan iets van sociale interactie uit voort. Of niet en dan was het ook goed, maar je had altijd ergens wel iets gezamenlijks met een ander. Nu leeft de gemiddelde mens in z’n eigen gepersonaliseerde digitale wereld waarin iedereen niet alleen zijn of haar eigen inhoud kent, maar ook enkel nieuws te horen of te zien krijgt wat boeit. Een stap verder krijgt iedereen daardoor zijn of haar eigen waarheid voorgeschoteld, ongeacht of die waarheid klopt of niet maar velen geloven er wel zo heilig in dat ze hun eigen waarheid bij een ander op willen leggen.
Stilte.
Niet rust, maar daadwerkelijke stilte. Waar tref je dat nog in onze wereld? Het antwoord is simpel: in west Europa nergens. Ik heb vrienden in Italië zitten en zelfs daar is het in het buitengebied niet altijd stil. Op momenten wel en ik geniet daar intens van, al heb ik dan het probleem van m’n tinnitus waardoor het nooit écht stil is in m’n hoofd maar je snapt vast wat ik bedoel. Buiten deze fysieke stilte is er in de meeste gevallen toch nog digitale ruis waar we door gestoord worden, dus op het moment dat je je telefoon of wat dan ook bij je hebt bestaat échte stilte eigenlijk per definitie niet meer.
Verdwalen.
Verdwalen in een gesprek, in gedachten of voor mijn part in de ruimte als je naar de sterrenhemel kijkt. Het is (zo goed als) verdwenen uit het leven van de moderne mens, want mocht je ontsporen dan zijn er fysiek altijd GPS en anders een zoekmachine om een dwalend gesprek te sturen. Ik ja, ik betrap mezelf er ook wel eens op om m’n telefoon er even bij te pakken om iets op te zoeken.
Vergeten.
Vergeten bestaat eigenlijk ook niet meer aangezien zo’n beetje alles wat er online komt wel weer terug te halen is. Elk stukje tekst, elke afbeelding, elke foto verdwijnt ergens op een serverfarm en kan tot in de eeuwigheid worden terug gehaald. Complete kerkhoven staan tegenwoordig zelfs online, dus zelfs de doden kunnen we niet meer vergeten al zouden we het willen.
Het onbekende.
Het onbekende is er ook bijna niet meer. Als je vroeger ergens over in gesprek was kon zo’n gesprek alle kanten op gaan waarbij je fantasie hele werelden kon schetsen en je eigenlijk nooit uitgepraat leek. Nu pak je er een zoekmachine bij en daar is je antwoord.
Eindig.
Vroeger waren in mijn beleving dingen eindig. Levens liepen hier en daar langs elkaar, hadden raakvlakken en met de één wandelde je dan wat langer dan met de ander. Nu lijkt er veel minder of misschien wel niks echt eindig, maar volgen er eigenlijk alleen maar updates van een bestaande situatie.
Kinderjaren zonder zorgen.
Die zijn volgens mij ook zo’n beetje wel voorbij. Kinderen hebben al een digitale afdruk op het internet al voor ze kunnen lopen omdat papa en/of mama het zo nodig vinden dat het kind op een sociaal netwerk als Facebook of iets dergelijks actief moet zijn. Het gevolg is dat zoals ik hier boven al ergens schreef dan niks meer vergeten wordt, maar of dat een goede ontwikkeling is vraag ik me af. Als ik met schoolvriendjes vroeger ging crossen op de nieuwbouw en vervolgens de Crob in dook wist niemand waar ik was en wat daar gebeurde wist alleen het groepje vrienden waar je op dat moment mee was. Dat waren de leermomenten, de herinneringen, de kinderjaren zonder zorgen.
Verveling die leidt tot creativiteit.
Iemand die zich nu verveelt grijpt in veel gevallen naar een telefoon om daar doelloos spelletjes mee te doen of om op één of meerdere sociale netwerken te kijken. Ik heb vroeger wat keren bij m’n moeder gestaan dat ik me verveelde en geen idee had wat ik moest doen, maar ze wist me altijd wel weer aan de gang te krijgen. Creativiteit die voort komt uit verveling is in mijn beleving ook iets wat niet meer bestaat, want er zijn nog maar weinig mensen die bijvoorbeeld een gitaar pakken om daar uiteindelijk een nieuw nummer op te schrijven omdat ze zich vervelen. We beginnen te scrollen nog voor de muze kan spreken en dat kan best nog wel eens de verklaring zijn waarom er in de vroegere jaren zoveel échte iconen rondliepen in de muziekwereld, terwijl die nu echt zeldzaam zijn.
Dinsdag 15 april 2025 - Meer inspiratie.
Begin vorige maand plaatste ik een stukje met wat inspiratie voor de nieuwe vrachtwagen die er aan zit te komen. Nu is ‘die er aan zit te komen’ nogal relatief, want het hele traject is eigenlijk pas net gestart maar aangezien de kans erg groot is dat m’n volgende auto een Volvo wordt in plaats van een Scania ga ik natuurlijk rond zitten kijken voor wat inspiratie. Het is uiteindelijk m’n werkgever die bepaalt waar ik mee op pad ga, maar als chauffeur kun je altijd wat dingen toevoegen die het leven onderweg prettiger, praktischer of simpelweg makkelijker maken. Zo kwam ik onlangs deze auto tegen:
Nu kan ik er op zich érg kort in zijn: zoiets krijg ik toch niet. De 5e as voegt voor zover ik het begrepen heb in mijn werk zo weinig toe dat hij op het totale pakket meer kost dan op zal leveren en dan is de keus voor een werkgever snel gemaakt. Verder mag er van mij in dit geval van alles af want het rek aan de voorkant is een ‘no go’, het naambord op de cabine verhoogt de luchtweerstand enorm en ook wordt de nieuwe een auto met camera’s in plaats van spiegels maar voor de opbouw qua chassis en keus van de cabine vind ik hem érg gaaf. Het gaat om een Volvo FH500 10x4 (5 assen waarvan 2 aangedreven) die dankzij het Wide Spread tandemstel, 4 van de 5 sturende assen en Volvo Dynamic Steering op een totaalgewicht van 50 ton uit komt.
Op zich in Nederland geweldig en volledig inzetbaar, maar op het moment dat je met zo’n auto de grens naar de Zuiderburen over gaat mag je ineens maar maximaal 32 ton wegen. Met een opbouw voor een zeilenwagen er op gaat deze auto qua leeg gewicht richting of (denk ik) over de 16 ton en blijft er qua laadvermogen in principe helemaal niet zo veel over. Een ton of 18 bij de Zuiderburen en maximaal 24 bij de Oosterburen, terwijl je in Nederland dus tot 34 ton zou mogen gaan en dát schiet dan wel lekker op. Mooi hè, dat "één Europa" Maar goed, als je dan gaat tellen dat zo’n 5-asser ten opzichte van 4 logisch gezien meer wrijving en daardoor een hoger brandstofverbruik heeft mag je nog een keer gaan rekenen aangezien het hier om een dubbel aangedreven auto gaat en die is in het brandstofverbruik sowieso een héél stuk duurder.
Binnen Nederland is er misschien nog rendement uit zo’n auto te halen vanwege het relatief hoge laadvermogen, maar in het buitenland denk ik niet en dan kun je een hele dikke auto bouwen alleen is die dan voor de klant en daarmee voor m’n werkgever niet rendabel en zo schiet niemand er iets mee op. Maar dromen mag nog steeds wel, lijkt me :)
Maandag 14 april 2025 - Damien Saez.
Als je ooit van deze Fransman gehoord hebt is dat wat mij betreft bijzonder, al is hij hier al een keer eerder voorbij gekomen maar dan praat ik over zo'n 9 jaar geleden. Buiten Frankrijk is hij nooit echt doorgebroken, maar in dat land staat hij dan weer wel bekend om zijn dubbelzinnige cq grove teksten waarin hij duidelijk een boodschap mee wil geven en net als de vorige keer is het deze keer niet anders. Hij is overigens nog steeds actief en op dit moment bezig met zijn Apocalypse tour. Ik vind de poster daarvan al veelzeggend en mega vet:
Maar goed, terug naar Muzikale Maandag want daar draait het vandaag uiteraard om en ik wil deze onder de aandacht brengen vanwege de intentie die van het nummer uit gaat. Je hoeft geen Frans te verstaan om te voelen dat het ergens over gaat: check Pilule en mocht je inderdaad geen Frans kunnen en wel willen weten waar het over gaat, dan staat hier een versie met Engelse ondertitels.
Dinsdag 8 april 2025 - Start bloembed '25.
De start van het bloembed voor dit jaar is wat vroeger dan anders, maar dat is op zich geen ramp. Ik vraag me alleen nu al af wat er van terecht gaat komen aangezien ik voor dit jaar geen grote doos met zaad voor wilde bloemen heb gekocht, maar een aantal losse zakjes. Het is de hoeveelheid zaad in de zakjes die me tegen viel en ik heb nu dus het idee dat er komende zomer érg weinig te zien zal zijn. Gevoelsmatig komt er hier en daar misschien wat op, maar een mooi vol bed zoals in 2023 gaat het denk ik niet worden. Maar goed, het kan meevallen natuurlijk.
Het is sowieso een hele andere opzet dan vorige jaren, aangezien het Holzhausen verplaatst is vanuit de hoek van de tuin naar het midden waardoor er van de 3 meter bloembed misschien 1.5 meter over is en daar staan dan ook nog eens de vlinderstruiken. Het was al rommelend kiezen of delen, want ik wil blijkbaar gewoon te veel in m'n tuin. Er moet een hoop met hout liggen te drogen, ik wil graag een mooi en vol bloembed, een paar goed groeiende vlinderstruiken en ergens tussendoor wil ik als het zo uit komt ook nog even een droogmolen kunnen plaatsen om bij mooi weer m'n was buiten te drogen. Vorig jaar eindigde ik op 4 november hier mee:
Vandaag start ik met het volgende, waar het verschil met vorig jaar dus zit in de aanwezigheid van het Holzhausen, de vlinderstruiken zijn gesnoeid en het bed is ingezaaid. Nou ja, ingezaaid... Als het goed is ligt er hier en daar een zaadje en ik hoop dat er iets leuks uit komt, daar komt het eigenlijk op neer. Uiteraard hou ik het overzicht bij van Bloembed 2025, wat via het menu Xtra te vinden is. Hoop je met me mee dat er toch iets moois uit komt?
Maandag 7 april 2025 - Ricochet Biscuit.
Het item Muzikale Maandag is weer aan de beurt en die doet vandaag z'n naam eer aan, vind ik. Het gaat namelijk om een totaal onbekende band, maar die wel lekkere muziek maakt en dat is feitelijk waar dit item voor bedoelt is. De band ontstond ooit op het Berkelee College of Music wat feitelijk het conservatorium van Boston is en zij besloten later pas weer bij elkaar te komen en wat dingen op te nemen. Er staan een aantal nummers op hun Youtube kanaal en ze zijn meen ik ook op Spotify te vinden, maar vandaag wil ik You don't know me onder de aandacht brengen.
Zondag 6 april 2025 - Restauratiezagen.
Gisteren was ik even op de zaak in Maasbree voor een uitleg over een nieuw systeem wat data verzameld over het rijgedrag van een chauffeur en wat in elke auto is ingebouwd. Dat systeem is geen monitorsysteem in de zin van controle en het MOET beter op basis van een aantal cijfers, maar het systeem is in dit geval gericht op het welzijn van de chauffeur. Met andere woorden: met hoe veel (of liever: hoe weinig) stress zit die achter het stuur, wat zijn daar de gevolgen van en wat kan een werkgever er aan doen om die stress te verminderen. Dat laatste zal dan uiteindelijk leiden tot een beter welzijn van de chauffeur en daarmee indirect dus ook tot betere cijfers voor het bedrijf. Dat laatste, daar draait commercieel gezien simpelweg alles om maar het is de manier van benaderen die in mijn beleving positief is.
We hadden natuurlijk al de boordcomputer, maar dat is feitelijk geen eerlijke data. Om wat voorbeelden te noemen: het stationair laten draaien van een vrachtwagen kost 3 liter diesel per uur. Dat is op zich niet zo veel, maar als je meer dan 100 auto's op de weg hebt tikt het toch hard aan. De boordcomputer registreert hoe lang een auto stationair staat te draaien en daar werd je in het verleden op 'afgerekend'. Het punt is alleen dat de boordcomputer geen verschil maakte tussen stationair draaien omdat je net een oplegger had aangekoppeld die zonder lucht staat, stationair draaien omdat je in de file staat, stationair draaien omdat je voor een stoplicht staat of dat de auto onnodig stationair staat te draaien terwijl hij op dat moment eigenlijk best uit kon. Stationair draaien is bij de boordcomputer stationair draaien en op die manier krijg je eigenlijk geen eerlijke data.
Nu is er een kastje bij de auto ingebouwd wat van alles registreert, maar ook allerlei variabelen meeneemt zoals bijvoorbeeld de locatie waar je staat, weersomstandigheden waarbij je de auto laat draaien om de spiegelverwarming aan te houden als het hard regent en je op het punt staat te gaan manoeuvreren bij een klant en al dat soort dingen meer. Je krijg daardoor eerlijke data en die is dan uiteindelijk bedoelt om een chauffeur te motiveren in plaats van hem met keiharde cijfers om de oren te slaan. In de aanloop er naar toe zei ik nog dat dingen altijd beter kunnen en daar had ik voor mezelf gelijk in, alleen niet heel veel. Bij de nulmeting kwam ik van 0 tot 10 uit op een cijfer van 9.1 en daar ben ik best trots op.
Toch zijn er verbeterpunten en daar ga ik de komende tijd eens mee aan de slag of ik dat op m'n gemakje wat omhoog kan krijgen. Het gemiddelde van de groep lag overigens volgens de instructeurs om te beginnen al érg hoog, dus op zich geeft dat aan dat we met z'n allen in de basis al goed bezig zijn en zijn het in principe de details die er op dit moment toe doen. Onze chauffeurscoördinator zal dit hele proces gaan begeleiden en ik ben benieuwd of we met z'n allen vooruit gaan en zo ja hoe veel. Volgens de instructeur hoeven we niet van een 8 naar een 10, maar als we dat groepsgemiddelde met tienden omhoog zien te krijgen zijn we al goed bezig. De tijd zal het leren...
Velen zullen het overigens vreemd vinden om voor zoiets van Zaltbommel naar Maasbree te rijden, maar dat was m'n eigen keus. Het plan was om de instructie even tussendoor te doen als ik een keer in de buurt zou zijn, maar aangezien daar ongeveer anderhalf uur in gaat zitten en ik dit tijd vaker niet heb dan wel en het hele gebeuren waarbij stress vermeden moet worden dan juist stress zou veroorzaken koos ik er zelf voor om op m'n gemakje op zaterdagochtend heen en weer te rijden en het samen met m'n collega's te doen. Een goed excuus was het ook om even een bakkie te gaan doen bij een oud collega die al een tijdje met pensioen is, want die had naar eigen zeggen wat kettingzagen liggen waar hij al heel lang niks meer mee deed en hij had graag dat ik ze mee zou nemen.
Ik voelde me daar in eerste instantie wat ongemakkelijk bij, maar hij vond dat ik daar niet zo mee hoefde te zitten omdat hij ze zelf al zeker 4 jaar niet meer had gebruikt en als hij nog wel een kettingzaag nodig heeft, dan gebruikt hij een elektrische op een accu en voor hem werkt dat prima. Van de 4 zagen werkt er 1 zeker nog, de andere zou moeten lopen en de andere 2 zijn twijfelgevallen maar ik wil in de loop van de tijd nog wel een poging ondernemen om alles werkend en netjes te krijgen. In volgorde van de beste naar de slechtste staat en daarmee ook de volgorde van restauratie gaat het om de volgende zagen waarbij deze eerste voorbeelden van internet komen:
Dit is een Stiga SP 52. Ik kende het merk wel, maar had van dit type nog nooit gehoord en ook online is er bar weinig over te vinden. Stiga is een Italiaans merk en het gaat vermoedelijk om een 52cc zaag met een vermogen van 3.2 pk met daarop een 45 cm blad en .325/1.5 mm ketting. Een 4.8 mm vijl zou daarop moeten werken en die heb ik in huis, dus dat komt mooi uit. De zaag start en heeft eigenlijk alleen een hoop liefde nodig.
De McCulloch CS330. Een érg lichte 33cc zaag met maar 1.6 pk. Het zaagblad is voor zover ik kan zien 42 cm en daarop zou dan een 3/8" mini/1.3 mm ketting moeten zitten. De info hierover is erg karig en daarnaast heb ik de zagen maar vluchtig bekeken, dus er kan nog best wat wijzigen. Deze zaag zou moeten lopen, maar de compressie is dermate licht dat het lijkt alsof de boel op is. Ik ga het meemaken.
Een merk waar ik nog nooit van gehoord heb, maar het moet uit dezelfde fabriek komen als Echo en dat is dan een merk wat op zich niet top is maar ook zéker niet slecht. Hier is een keer andere benzine mee getankt en sinds dien werkt hij niet meer. Er heeft blijkbaar ook al een technische dienst naar gekeken, maar ook die konden hem niet werkend krijgen zonder er veel tijd (en daarmee voor de klant geld) aan te spenderen, dus is hij weer dicht gemaakt en terug gegaan naar de eigenaar. Het zou in dit geval moeten gaan om een 48cc blok wat 3.5 pk tevoorschijn haalt en er zit een 45 cm zaagblad op waar een .325/1.5mm ketting op zou moeten.
Van de laatste weet ik op dit moment nog totaal niks, behalve dat er een 45 cm zaagblad op zit waar als het goed is een .325/1.3mm ketting op zou moeten. Zo op het eerste gezicht heb ik hier het minste vertrouwen in dat ik er nog iets van kan maken en dat heeft dan te maken met hoe de zaag er nu uit ziet, maar met name dat de gashendel volledig vast zit. Dit kan natuurlijk een simpel dingetje in de bediening zijn, maar als het intern in de carburateur mis gaat is er waarschijnlijk zo veel mis dat een restauratie geen zin heeft. Ook hier geldt: de tijd zal het leren.
In alle gevallen gaat het overigens om zagen die het wegbrengen niet meer waard zijn. De aanschaf van een nieuwe (als die nog te krijgen is en anders een vergelijkbare) is waarschijnlijk lager dan het bedrag wat tevoorschijn komt als een monteur er mee aan de slag gaat, maar ik vind het nog best een poging waard er wat van te maken. Helemaal van de eerste zaag die het in principe nog gewoon doet en de rest moet ik dan te zijner tijd nog maar even bekijken. Stel dat ik een keer niks te doen zou hebben... :)
Vrijdag 4 april 2025 - SSL.
Om bij het begin te beginnen: ik was vandaag erg vroeg klaar met rijden en niks doen zit er niet in, dus ging ik hier en daar wat spulletje ophalen en boodschappen doen. Eenmaal thuis de auto even gewassen en toen ik een collega een link naar de website van Harre's Tree Removal stuurde gaf die de melding dat er geen beveiliging aanwezig was. Dat klopt, want ik doe op de site niks met persoons(gegevens) van anderen dus meende ik die niet nodig te hebben. Nu hoeft dat ook niet persé, maar Chrome ging op m'n telefoon als browser best over de emmer en ik kon op die manier via een link m'n eigen website niet eens bezoeken.
De oplossing daarvoor is het installeren van een certificaat wat in dit geval een SSL certificaat is. In het kort zorgt dat er voor dat het dataverkeer tussen de server en de bezoeker versleuteld wordt zodat kwaadwillende figuren minder snel de kans krijgen om data te stelen. Stel dat je op m'n site naast je naam, adres, telefoonnummer en dat soort dingen ook nog een kopie van je paspoort zou moeten uploaden, dan wordt het voor criminelen die identiteitsfraude willen plegen best interessant om die data op te vangen en dat voorkom je dan zo veel mogelijk met die versleuteling.
Maar goed... ik vraag niet om dat soort gegevens op m'n zakelijke pagina, maar heb vanwege die foutmelding toch maar besloten het aan te vragen. Wat dat betreft hulde voor m'n provider Xel, want het aanvragen was een fluitje van een cent en het draaide ook binnen de kortste keren. De site van Harre's Tree Removal is dus nu een versleutelde site geworden en dat is te zien aan de url die nu met https begint in plaats van http waardoor er meer veiligheid is voor zowel bezoekers als voor de pagina zelf en dat is natuurlijk altijd mooi meegenomen, alleen begon de ellende daar feitelijk pas.
Het is wat lastig uit te leggen, maar ik ga toch een poging doen: als je op deze pagina op een link klikt blijf je in de meeste gevallen binnen hetzelfde scherm. Een aantal links openen (afhankelijk van je instellingen) als nieuwe pagina of nieuw tabblad, maar verreweg de meesten blijven binnen hetzelfde scherm. Tenminste, zo lijkt het want de pagina met het laatste nieuws is een losse pagina, elke maand is een losse pagina en ga zo maar verder. Feitelijk bestaat de website dus uit allemaal losse pagina's met voor een deel dezelfde opmaak en binnen die opmaak moest ik dus 'even' http veranderen in https. Dat moest dus 234 keer in alle maanden die van alle jaren online staan en daarnaast dus nog 20 keer in de basis van de pagina.
Feitelijk is dat veel te omslachtig en het kan ook best heel veel makkelijker, maar telkens als ik er aan denk om de hele pagina op de schop te gooien bedenk ik me ook dat er in zoiets best heel veel tijd gaat zitten en zoals het nu is werkt het ondanks de fouten die er in de html-code zitten wel. Het mooiste zou zijn dat bijvoorbeeld de kop en het menu 1 pagina is en dat alleen de inhoud op verschillende pagina's staat. Als bezoeker merk je daar helemaal niks van, maar als er dan een link aangepast moet worden of iets anders in het menu, dan hoeft dat maar 1 keer in plaats van de eerder genoemde 254 keer.
Kortom: ik heb m'n vrije tijd weer prima in kunnen vullen en hoop dat de zakelijke pagina nu door iedereen bekeken kan worden, dus zowel op een pc als op een mobiel apparaat en dan ook nog in de verschillende browsers. En ach, misschien komt de dag nog wel eens dat ik nog 1 keer de boel helemaal op de schop gooi en een compleet nieuwe opzet maak, maar die dag laat nog wel een tijd op zich wachten. Het is natuurlijk ook mogelijk om iemand een site te laten maken en dat ik die vervolgens zelf in kan vullen, maar het is een gevoelsdingetje wat dan mee speelt: is het globaal nog steeds de opzet van Virushelp.nl zoals Wim die ooit maakte.
Ik heb daar door de jaren heen wat dingen in aangepast en er uiteraard een totaal andere inhoud aan gegeven, maar ik ben dan zo'n sentimentele ouwe zak die om zo'n reden moeilijk afscheid kan nemen van iets wat voor een ander alleen een aantal regels code is. Voor mij is het meer dan dat en in het verlengde daarvan gebruik ik ook nog steeds Html Edit, het programmaatje wat Wim zelf bedacht en compileerde. Net als de pagina heeft het geen poespas en daardoor is het in gebruik juist erg prettig. Weinig mensen zullen in de broncode van deze pagina kijken, maar daar staat het programmaatje en Wim als maker altijd nog vernoemd. Ook in alle pagina's en ik noemde net al wat cijfers, maar in totaal bestaat deze website op dit moment uit 310 pagina's als ik het gedeelte van de oude Rockband Kalamazoo website niet mee tel. Stiekem best veel en dat in de aanloop naar het 20 jarig bestaan :)
Donderdag 3 april 2025 - Krom.
Krom, als in krom beleid en om met de deur in huis te vallen: dan gaat het over het beleid van de gemeente Hulst. Om iets genuanceerder te beginnen: Hulst is een mooi oud vestingstadje in Zeeuws-Vlaanderen, het meest zuidelijke deel van Zeeland en het ligt hemelsbreed nog geen 4 kilometer van de Belgische grens. Het stadje heeft ook een behoorlijk industrieterrein wat ook aan de dag van vandaag nog steeds door groeit en voor mij als chauffeur is Hulst het makkelijkst te bereiken via Antwerpen. Je hobbelt dan via de Ring of door de Liefkenshoektunnel naar de zogenaamde Expresweg (E34), daar pak je afslag 11, gaat op de rotonde rechts af en dan hobbel je door wat dorpjes zo richting Hulst.
Voor de goede orde: dat is 'hobbelde', want de gemeente Hulst heeft blijkbaar na klachten van zowel Nederlanders als Belgen langs die doorgaande weg besloten deze weg af te sluiten voor vrachtverkeer. Op zich logisch, zou je denken. Er komt nogal wat verkeer daar bij de mensen voor de deur langs en hinder is simpelweg niet te voorkomen, dus ga je het vrachtverkeer omleiden zodat in ieder geval een groot deel van de hinder weg is. Wij moeten nu met de vrachtwagen doorrijden naar Zelzate, daar de afslag de N62 nemen, een stuk richting Terneuzen rijden en dan weer terug richting het oosten naar Hulst. Om dat op een kaartje aan te geven:
Het rode stuk is de voor vrachtverkeer afgesloten weg vanaf de Expresweg naar het noordelijkste puntje van het industrieterrein. Dan heb je het over 7 km en die moet je even onthouden. Al het vrachtverkeer moet nu de blauwe lijn volgen en een kind van 3 kan dan volgens mij vertellen dat het best een eindje om is. Ik heb het via Google Maps even nagekeken en het is 37 km van de afslag aan de Expresweg via Zelzate naar Hulst en dat is dus 30 km langer dan normaal. Je wil in de meeste gevallen nog terug ook, dus dan praat je over 60 km extra, waarvan er 36 over Belgisch grondgebied gaan waar ook nog extra tol word geheven voor vrachtverkeer dus er komt qua kosten sowieso ook nog €6.70 bij. De extra kosten voor de vrachtwagen tel ik dan nog niet eens en ook de extra tijd die de chauffeur kwijt is niet.
Afhankelijk van de vrachtwagen en wat die vervoert heb je voor een klusje lossen of laden in Hulst 15 tot 20 liter extra diesel nodig. Let op: per auto die daar moet zijn en dan tikken de extra liters en daarmee de belasting van het milieu toch best aan, terwijl Hulst toch zo'n mooie visie heeft als het om duurzaamheid gaat. "Samen leren en werken aan een betaalbare, leefbare, toekomstbestendige gemeente Hulst, met de focus op biodiversiteit, energietransitie en duurzaam vervoer." staat er vol trots op hun website en dat vind ik dan best wel krom.
Begrijp me goed: ik snap dat direct omwonenden klagen, maar dit is geen oplossing en mocht je denken dat je dan toch gewoon ergens anders heen gaat en die weg links laat liggen: dat gaat niet, want zo goed als alles is daar afgesloten voor vrachtverkeer. Vanaf dezelfde afslag kon je ooit binnendoor naar St. Niklaas en Temse, maar daarvoor moet je ook al een hele tijd rond rijden met de vrachtwagen. Ook met de extra tolheffing en in dat geval vaak ook nog de extra vertraging omdat je dan richting Antwerpen weer eens in de file komt. Kortom: ik hoop dat ze hier iets op gaan verzinnen, want dit gaat echt nergens over.
Dinsdag 1 april 2025 - Geen grap.
Het is 1 april en dit is inderdaad geen grap, maar bittere ernst en ik ga daarvoor even terug naar afgelopen zaterdag toen ik de steen van het graf van m'n moeder schoon heb gemaakt. Rond een ander vak op het kerkhof staan een aantal elzen en die laten deze tijd hun katjes vallen. Dat geeft in mijn beleving een erg slordig gezicht. Niet alleen op de paden, maar ook op de graven zelf en de gemeente blijkt daar niks aan te doen. Begrijp me goed: het is niet zo dat ze niks doen, want het snoeiwerk en dergelijke ziet er super uit maar ik begrijp dan niet dat ze zo'n kleinigheid laten liggen.
Meer dan dat is het niet, want wat is de moeite om even iemand aan te sturen en die met een bladblazer over het terrein te laten lopen en ook gelijk even de graven af te laten blazen? Omdat ik geen zin heb om contact te zoeken met een gemeente over zoiets heb ik het in dit geval zelf maar even gedaan en in 3 kwartier was alles aan kant. Niet brandschoon, maar aan kant en dan zoals ik net al schreef niet alleen alle paden maar ook de graven. Misschien staat het bij de Gravendienst van de gemeente nog op de agenda om gedaan te worden, maar in dat geval zijn ze snel klaar.
|
|
|
| 
