Vrijdag 1 augustus 2025 - Einde bloembed.
Het is 1 augustus en er staan nog wat bloemen in, maar helaas is het eigenlijk al klaar met het bloembed voor dit jaar. Er staat nog wat korenbloem in en hier en daar een slaapmutsje, maar dat is het dan wel zo'n beetje. Uiteraard blijft alles staan tot zo'n beetje de laatste bloem is uitgebloeid en dan gaat de bosmaaier er overheen. Voor volgend jaar wil ik wat meer gaan zoeken op spreiding in de bloeitijd om op die manier meer diversiteit te hebben en ook langer bloemen te hebben staan voor de vlinders, hommels en bijen.
De witte vlinderstruik is wat dat betreft een mooi voorbeeld, want de paarse (officieel 'royal red') bloeide al maar na een érg slechte start staat de witte nu pas echt vol in bloei en is een ware gastvrouw voor insecten:
Naast wat meer spreiding en diversiteit wordt volgend jaar de oppervlakte van het bloembed ook groter en komt er een gedeelte gras met bloemen wat een stuk minder gemaaid zal worden dan gewoonlijk. Het schijnt zo te zijn dat als je wilde bloemen in het gras wil, dat je dan zo min mogelijk moet maaien, waarbij de regel is: hoe meer gras, hoe vaker je moet maaien. Misschien is 4 of 5 keer per jaar daarom op dit moment beter, maar het schema staat op dit moment op 3 keer. Of dat volgend jaar een praktisch aantal is gaan we dan wel beleven :)
Wat qua tuin echt finaal mislukt is: het opkweken van de Japanse mispelboom die ik eind april als klein stekje kreeg. Hij begon met volle moed, maar waar ik hem in het begin net te veel water gaf werd het pas écht een probleem bij de hitte die we een paar dagen gehad hebben. Daarna kwam er iets in en ik weet nog steeds niet wat het geweest is, maar feit is wel dat het plantje nu daadwerkelijk ter ziele is gegaan. De foto's hieronder zijn respectievelijk van 28 april, 6 juli, 23 juli en 29 juli:
De strijd die dit plantje heeft geleverd is enorm, maar helaas was het niet voldoende. Toch ben ik eigenwijs genoeg om hem nog te laten staan, want er zit (hoe minimaal ook) nog groen in en zolang dat het geval is zou er leven in moeten kunnen zitten. "Hope dies last of all." zei Kajsa ooit en ik volg haar hier mee, ook al heeft het plantje voorlopig alle schijn tegen.
|
|
|
| 
