Donderdag 31 juli 2025 - Wilde treurwilg.
Het is inmiddels 4 jaar geleden dat ik in één van de omliggende dorpen een dotje bomen uit een tuin zaagde. Alle dikke takken en stamdelen zijn mee naar huis gekomen en verwerkt tot stookhout en de takken zijn versnipperd. De snippers zijn gebruikt in de borders op het perceel en zo heeft alles een eigen bestemming gekregen. Op één stamdeel na wat wel mee kwam, maar daarna is vergeten bij het opruimen. Het deed volgens mij zelfs nog een seizoen dienst als hakblok om hout te kloven, maar dit stamdeel gaf niet op.
Er kwamen in de loop van de tijd wat kleine frummeltjes op tevoorschijn en die zijn blijven groeien. Vorig jaar stond 1 van die frummeltjes zo’n dikke 3 meter hoog en weet hij niet van ophouden.
Let wel: dit oude stamdeel ligt dus gewoon los op het gras en is daar uit zichzelf opnieuw begonnen. Het gaat in dit geval om een treurwilg en het werkt natuurlijk niet bij alle bomen op deze manier, maar het geeft wel aan wat een enorm taaie bomen en sterke groeiers er in de wilgenfamilie zitten. In mijn beleving érg leuk om te zien en hier onder staat de update van vandaag:
Ik schat hem inmiddels een meter of 5 en ook in de breedte doet hij knap z'n best. Ik ben alleen vergeten te kijken hoe de originele stomp er nu uit ziet waar hij uit begon te groeien, maar dat kan in de loop van volgend jaar alsnog wel een keer :)
Woensdag 30 juli 2025 - Aanhanger.
Een week of 2 geleden schreef ik iets over de verlichting van een aanhanger en vandaag had ik de gelegenheid die eens onder handen te nemen. De keus was gevallen op een 7-polige stekker omdat de aanhanger ook achter een oude Landrover moet kunnen en ik ben toch maar voor ledverlichting gegaan die zonder canbus storingen bleek te werken, dus dat was best een meevaller. Afgelopen weekend gaf m'n auto de ene na de andere storing aan, dus het werd echt wel tijd er eens wat aan te doen. Op zich is de verlichting van de bus ook zichtbaar, maar ja... wat er op zit moet het doen en veiligheid voor alles. Kortom, blij dat ik dit heb aangepakt en zo kan de aanhanger er weer jaren tegen.
Maandag 28 juli 2025 - Sammy Hagar.
Van Halen was ooit een superband met écht goede muziek. Later ontstond er een bandje genaamd Chickenfoot en daar zit Joe Satriani als gitarist in en officieel is Chad Smith nog steeds de drummer maar die verdween 'tijdelijk' en werd vervangen door Kenny Aronoff. Verder hebben we daar als bassist en zanger Michael Anthony in zitten en natuurlijk de zanger en entertainer Sammy Hagar. Sammy had al best een reputatie als zanger, maar zat samen met Anthony een tijd bij Van Halen en wat mij betreft is dat de beste periode geweest van de band. Maar goed, het gaat vandaag op Muzikale Maandag feitelijk niet over Van Halen en ook niet over Chickenfoot.
Waar het wel over gaat is dat Sammy als soort solo project het nummer van vandaag schreef en daarvoor de medewerking vroeg van de mannen van Chickenfoot. Ze hebben elkaar voor de opnames volgens mij nooit ontmoet, want hoewel alle opnames in Californië zijn gemaakt werden de zang,- en bastracks opgenomen in Huntington Beach, de drums in North Hollywood als onderdeel van Los Angeles en de gitaartracks werden opgenomen in het een stuk verder naar het noorden gelegen San Fransico. Voor de mix gingen alle tracks de grens over naar Canada en wel naar Vancouver om precies te zijn en de uiteindelijk master werd gemaakt in Nashville Tennessee. Lang leve de digitale tracks die je reuze makkelijk overal heen kunt sturen :)
Maar goed: terug naar het nummer van vandaag. Sammy beschrijft in het nummer een droom die hij heeft waarin Eddie van Halen aanwezig is en zijn eigen samenvatting van het hele nummer is "I can't wait for the world to hear this very special song Joe and I wrote as a long overdue thank you to Eddie Van Halen for the music, the good times, and the dream that inspired this track." De video heeft een érg lang intro van rond de 1.30 minuut, maar dat is het gezien het verhaal achter het nummer wel waard. Check Encore, Thank You, Goodnight.
Woensdag 23 juli 2025 - George Kooymans.
Zanger/gitarist van de Golden Earring George Kooymans is vandaag overleden. Als tiener was hij samen met bassist Rinus Gerritsen betrokken bij de oprichting van de band. De 13-jarige George vormde met buurjongen Rinus en een paar vrienden uit de buurt een band. Vier jaar later heette die band The Golden Earrings en brachten ze hun eerste officiële single uit. In de jaren erna kwamen zanger Barry Hay en drummer Cesar Zuiderwijk de gelederen versterken. De band, die in 1969 werd omgedoopt tot Golden Earring, groeide uit tot een van de meest succesvolle Nederlandse rockbands aller tijden. De bezetting is sinds 1970 niet meer veranderd en de band gaf ook aan te stoppen toen in februari 2021 George de diagnose ALS kreeg.
Dat is het zakelijke deel, nu het persoonlijke. Normaal gesproken doet zo'n overlijden me niet zo veel, want ik ken zo iemand niet en als het in het nieuws voorbij komt neem ik het als soort van kennisgeving aan. Ik snap het verdriet en gemis van de familie en vrienden die achterblijven, maar verder dan dat gaat het simpelweg niet. Ozzy Osbourne overleed bijvoorbeeld gisteren en die man was in zo'n beetje alle opzichten al in een soort staat van ontbinding, dus dat verbaasde me niet en deed me ook niet zo veel, hoewel het muzikaal best om een icoon ging. Bij George is dat op één of andere manier anders. Ik kende hem net zo min persoonlijk als de eerder genoemde Ozzy, maar toch voelt het op één of andere manier als een soort buurman of zo. Gerespecteerd in ieder geval en dat maakt dat ik dan toch even anders stil sta dan gisteren.
Het voelde ook mega oneerlijk toen de Golden Earring ineens te kennen gaf om eind januari 2026 een aantal afscheidsconcerten te gaan geven. In mijn beleving kon (en kan) dat niet, om de eenvoudige reden dat je een prominent bandlid zult moeten missen. Maar goed, het worden geen afscheidsconcerten want de band zelf zal niet of nauwelijks optreden. Het zal gaan om samenwerkingen met andere artiesten en aan de ene kant kan ik me daar iets bij voorstellen, maar aan de andere kant voelt het nog steeds oneerlijk en zelfs slecht. Nu George overleden is eigenlijk helemaal, want de roem van de band was ook zijn deel en hij kan er geen deel meer van uit maken. Het is natuurlijk allemaal in overleg en ik heb er zwartwit geen pest mee te maken en/of iets over te zeggen, maar ik vind dat je zo'n loopbaan als band met z'n allen af moet sluiten of simpelweg niet.
Waarom ze dan niet voor 'niet' hebben gekozen zal voor mij altijd een raadsel blijven en wat ik al aangaf: het gaat me in wezen ook niet aan maar dat is het gevoel wat nu overheerst. Hij was ziek en zou aan de gevolgen van ALS overlijden, maar dat het zo snel al zou zijn had ik niet verwacht. Het scheelt ook dat hij na de diagnose eigenlijk totaal geen publiciteit meer zocht en ook dat vind ik bewonderenswaardig. Je eigen ding bij jezelf houden, ondanks dat je letterlijk wereldberoemd bent maakt iemand in mijn beleving een mooi mens. Kortom, we gaan een briljant componist en muzikant missen, maar boven alles staat deze verklaring van de familie: "Wij nemen afscheid van een groot musicus en componist, wiens werk verder reikte dan Golden Earring. George was een geliefde echtgenoot, vader, opa, maar bovenal vriend." Wat ik al aangaf: een mooi mens. Die is niet meer en dat raakt me, ondanks dat ik hem totaal niet kende. Ik zet deze nog even op 11: Just a little bit of peace in my heart.
Maandag 21 juli 2025 - Shaka Ponk.
Shaka Ponk bestaat sinds vorig jaar niet meer, maar het ging om een Franse band waarvan het nummer wat ik vandaag op Muzikale Maandag onder de aandacht wil brengen komt van hun laatste gelijknamige album. Dat is misschien wat vreemd omdat de meest band kiezen voor hun eigen bandnaam als albumtitel voor het eerste album, maar zij deden dat dus juist bij het laatste. Ergens in 2022 kondigde de band al aan te stoppen en vorig jaar was het na de beëindiging van de Final Fucked Up Tour zo ver.
Muzikaal vind ik de band op zich niet zo heel interessant. Dat is een kwestie van smaak, want het zit op zich prima in elkaar maar het is gewoon m'n ding niet. Twee dingen vormen daarop een uitzondering en dat is deze trailer als aankondiging van hun 'farewell tour', want die zou je prima kunnen gebruiken aan het begin van de show en dan direct gevolgd door het nummer van vandaag: Dad' Algorhythm. Volgens mij geeft dat best een spetterende start van je show, maar voor zover ik weet hebben ze het nooit op die manier gedaan. Voor mij persoonlijk doet zoiets het erg goed in de auto op lange afstanden. Met 3 van zulke nummers op repeat trap je 600 km weg alsof je naar de supermarkt even verderop rijdt.
Zaterdag 19 juli 2025 - Te warm.
Het zou vandaag uiteindelijk 31 graden worden en precies vandaag had ik ingepland om de Amerikaanse Vogelkers in het Brabants Bosje te gaan maaien. Dat maaien is een kwestie van bijhouden en dan is er op een gegeven moment weinig of geen verspreiding meer, alleen liep ik vorig jaar om deze tijd met een been wat nog niet 100% wilde en toen kreeg ik het simpelweg niet voor elkaar om alles (als in 'zo veel mogelijk', want 100% is sowieso onmogelijk) weg te krijgen.
Het perceel is ongeveer 6400 vierkante meter en iets meer dan de helft daarvan is begroeid met die Amerikaanse Vogelkers. Vanmorgen was er nog niet zo heel veel aan de hand, maar in de middag werd het ook tussen de bomen écht warm. Een koelvest kan dan nog best wat doen, maar toen het einde in zicht kwam was ik écht blij dat deze maaibeurt er op zat. En wat ik net al aangaf: het is onmogelijk om 100% van de plantjes te maaien, want je laat er altijd een aantal zitten. Dat is op zich geen probleem, want die gaan dan de volgende maaibeurt wel weer mee en zolang ze zich niet uitzaaien is er feitelijk niet zo heel veel aan de hand.
Uiteindelijk thuis wat op de bank gehangen om af te koelen, daarna toch het onderhoud aan de bosmaaier maar gedaan en inmiddels ligt en hangt alles weer op z'n plek in de opslag. De foto's met het verschil volgen later omdat het nu nog steeds allemaal groen is. Ik hoop dat de gemaaide plantjes snel afsterven en verkleuren zodat het verschil dan beter zichtbaar is. Dat verschil is er nu uiteraard ook wel, maar ik denk dat het als foto niet zo opvalt. Kortom, binnenkort meer en dan ga ik nu even verder met afkoelen :)
Maandag 14 juli 2025 - Live.
De band Live werd in 1984 al opgericht, maar het zou tot halverwege de jaren '90 duren voordat ze in ons land doorbraken. In 2009 verliet zanger Ed Kowalczyk de band om vervolgens in 2016 weer terug te keren en 6 jaar later iedereen te ontslaan vanwege 'zakelijke meningsverschillen'. Hij is nu nog het enige lid van de band en feitelijk bestaat Live dus niet meer.
Toen ze in 1994 in ons land doorbraken gebeurde dat met het album Throwing Copper en de singles "Selling the Drama", "I Alone", "Iris" en natuurlijk "Lightning Crashes". Toch ga ik geen van deze nummers op Muzikale Maandag onder de aandacht brengen, maar kies bewust voor iets onbekends. Check Life marches on.
Zondag 13 juli 2025 - Verlichting.
Verlichting geeft het zeker niet, om de woordspeling maar te gebruiken: het vervangen van de verlichting van een aanhanger. Het zal waarschijnlijk door de leeftijd van het beestje komen, want moderne aanhangers zijn natuurlijk al van allerlei opties en nieuwigheidjes voorzien maar de oudere aanhangers niet. Even een paar units vervangen is dan nog best een opgave, helemaal vanuit het startpunt bekeken hoe de aanhanger is opgebouwd, de leeftijd ervan en wat de wettelijke eisen dan zijn. Zo is een mistachterlicht niet verplicht bij aanhangers tot 750 kg die vóór 31 december 1997 zijn gebouwd en vanaf 31 december 2012 moeten nieuwe aanhangwagens zijn uitgerust met achteruitrijverlichting die is aangesloten via een 13-polige stekker.
Waarom zou je eigenlijk complete units gaan vervangen? Die reden is simpel: de metalen houdertjes zijn waarschijnlijk door de leeftijd niet 100% meer waardoor die met regelmaat geen goed contact maken met de lamp waardoor die laatste dus niet werk. De ene keer gaat het om een remlicht (links of rechts) en de andere keer om een richtingaanwijzer (ook links of rechts, het wisselt) die het niet doet, maar feit blijft dat alles het gewoon moet doen. Nu is de verlichting van de bus sowieso altijd zichtbaar, dus om thuis te komen zou ik er nog mee door rijden maar zoiets moet gewoon werken. Niet alleen om aan de wettelijke eisen te voldoen, maar meer om m'n eigen persoonlijke veiligheid aangezien ik er niet zo'n zin in heb dat iemand zich vergist en daardoor achterop de aanhanger hobbelt.
De basis is een aanhanger met een 7-polige stekker, wat automatisch zegt dat de aanhanger ouder is dan de eerder genoemde datum van 31 december 2012 en dan begint het gedoe dus eigenlijk al: er mag een 7-polige stekker op en je mag zonder achteruitrijverlichting rond rijden, maar je kunt ook voor een 13-polige kiezen die de optie voor een achteruitrijlamp wél heeft. Vrijwel alle verlichting units hebben aan de dag van vandaag een aansluiting aan de achterkant waarmee deze door middel van een stekkertje wordt aangesloten op de stroomkabel. Losse units met losse draden zijn er nog wel, maar gezien de maten qua inbouw is de keuze behoorlijk ruimer bij de units met een stekkertje. Dat is keuze 1 die gemaakt is: het wordt een unit met een stekkertje aan de achterkant, puur om praktische redenen.
De volgende keus is dan: doe ik er een unit op met achteruitrijverlichting of niet? Als je toch bezig bent kan dat immers prima, alleen moet er dan wel een 13-polige stekker aan de voorkant zitten. Die zit er nu niet en bij de keus voor een achteruitrijlamp ben je dus direct verplicht een nieuwe stroomkabel te nemen omdat de huidige simpelweg niet het aantal draden bevat die nodig zijn om alles op de moderne manier te laten werken. Qua zicht maakt het in mijn geval niet uit of er een achteruitrijlamp op de aanhanger zit of niet, dus de enige reden zou een stukje zichtbaarheid zijn voor het overige verkeer en daar hoef ik het in de praktische zin niet voor te doen: ik rij er simpelweg bijzonder weinig mee achteruit op een plek waar andere verkeersdeelnemers zijn.
Keuze 2 is werd uiteindelijk een unit zonder achteruitrijverlichting waarmee de originele 7-polige stekker gewoon kan blijven zitten, maar welk systeem kies je vervolgens? Er zijn nog wat andere merken verkrijgbaar maar Aspock en Radex zijn het meest gebruikt, alleen zijn die onderling niet uitwisselbaar. Koop je een stroomkabel met een Radex systeem, dan passen daar dus ook enkel de verlichting units op van Radex en voor Aspock geldt simpelweg hetzelfde. Ik denk in dit geval dat het Aspock wordt omdat daar ook veel nieuwe aanhangers mee afgemonteerd worden. Conclusie: 7-polig Aspock met links een Aspock 1 met mistachterlicht en rechts een standaard Aspock 1 zonder achteruitrijverlichting. Of zal ik dan toch voor LED gaan in plaats van normale verlichting, ondanks de mogelijke problemen met het CAN-bus systeem van de auto die dan ook weer opgelost moeten worden? *grin*
Serieus: vroeger pakte je een stekker om te beginnen en dat was altijd de 7-polige omdat de 13-polige gewoon niet bestond. Daar zocht je een benodigde lengte kabel bij, je sloot alles netjes aan zoals het volgens de normering hoorde en je was klaar. De aanhanger kon door die normering vervolgens door iedereen gebruikt worden, al had je natuurlijk altijd de uitzondering van iemand die zelf aan het klooien was geweest en hier en daar maar wat draden had aangesloten. Als je dat bij je eigen auto doet en een eigen aanhanger gebruikt is dat totaal geen probleem, alleen kun je zelf nooit een andere aanhanger aanpikken en kan er niemand met de jouwe rijden omdat als voorbeeld de linker richtingaanwijzer gaat branden op het moment dat je het rempedaal indrukt. Kortom: je moet gewoon die normering aanhouden voor zowel de 7,- als 13-polige aansluitingen en dan werkt het allemaal feilloos. Nu maar eens wat dingen bestellen en binnenkort een poosje sleutelen.
Donderdag 10 juli 2025 - Korte piek.
Het blijft in mijn beleving bizar hoe kort een bloembed eigenlijk piekt. In dit geval is het de bittere scheefbloem die als eerste op kwam, maar nu ook als eerste uitgebloeid is en dan zitten we nog niet eens op half juli. Die bloeit van spierwit naar paars, vervolgens vallen de bloemen volledig uit en daarna blijft er enkel een groene stengel over. Voorlopig laat ik alles wat uitgebloeid is nog staan zodat de bloemen voor zover het mogelijk is zichzelf uit kunnen zaaien. Eind oktober gaat de bosmaaier dan over het geheel, wordt het bij elkaar geharkt en opgeruimd maar... dan loop ik wat stappen vooruit en dat is niet de bedoeling. Kijk even naar hoe die bittere scheefbloem zich ontwikkeld in de periode van 21 juni tot en met 10 juli, dus net geen 4 weken:
21 juni 2025: bittere scheefbloem vol in bloei.
10 juli 2025: naar paars bloeiende bittere scheefbloem.
10 juli 2025: bijna uitgebloeide bittere scheefbloem.
10 juli 2025: bloembed zonder wit.
Je zou zeggen dat later zaaien of misschien een deel later zaaien er voor zorgt dat bloemen ook later bloeien, maar de praktijk wijst op dit moment uit dat de piek van het bed telkens ergens begin juli is. In 2023 zaaide ik op 27 april het bed in, het jaar erna was het een week of 5 eerder want toen had ik alles op 14 maart al in de grond zitten en dit jaar startte ik op 8 april maar in alle gevallen zat de piek in juli. Qua samenstelling vind ik tot nu toe 2023 het mooiste, dus het plan voor volgend jaar is om dat bloemzaad weer te gebruiken maar om dat dan aan te vullen met wat soorten korenbloem. Als het lukt om dat allemaal op te laten komen moet het in combinatie met het Happy Lawn echt wel heel erg kleurrijk worden. Maar goed, eerst het experiment van dit jaar maar eens afronden natuurlijk :)
Maandag 7 juli 2025 - Naked Gipsy Queens.
Afkomstig uit Franklin (Tennessee, USA), opgericht in 2017 en sinds dien actief in dezelfde samenstelling. Dat is Naked Gipsy Queens en het is een band die er geen geheim van maakt hun inspiratie uit de jaren '60 en'70 te halen. Dat hoor je ook wel duidelijk terug in het nummer wat ik vandaag op Muzikale Maandag onder de aandacht wil brengen en wat afkomstig is van hun EP Georgiana uit 2022. Check: Down tot the devil.
Zaterdag 5 juli 2025 - Tuinplan.
Mensen kijken me wel eens vreemd aan als ik zeg dat ik een hekel heb aan tuinieren. "Jij werkt toch in het groen?" is dan een veel gegeven reactie en aan de ene kant kan ik me die reactie voorstellen, maar tuinieren is wat mij betreft het werk van een hovenier en het verwijderen van bomen is iets waar de meeste hoveniers niet eens aan beginnen. Een beetje met een bosmaaier rondlopen dan bij uitzondering misschien nog wel, maar verder zitten er echt nul raakvlakken tussen hetgeen ik doe en wat een hovenier doet. Op zich ook niet zo gek, anders zou ik daar m'n papieren wel voor gaan halen zodat ik mezelf officieel hovenier mag noemen maar daar heb ik totaal geen zin in.
Een beetje gras maaien is nog wel leuk, helemaal als het met een bosmaaier kan en hier en daar een hegje snoeien is ook nog wel te doen maar dan noem ik ook precies de dingen op die ik wél in m'n tuin heb. Perkjes met prachtige planten zul je bij mij nooit aantreffen om de eenvoudige reden dat ik het niet zoek die te onderhouden op de tijd en op de manier waarop de betreffende planten het nodig hebben. In het verleden is de tuin hier wel zo even geweest, maar toen woonde ik nog samen en dan richt je een tuin in op de manier zoals je denkt dat het hoort in plaats van zoals je zelf denkt dat het moet of op een manier zoals die voor jezelf het makkelijkst is.
Kortom: hoe mooi soms ook, ik heb niks met een modeltuin en heb er daarom in 2011 voor gekozen om alles wat er indertijd in de tuin stond er uit te laten halen en die opnieuw in te richten met enkel gras, bodembedekkers en een hegje. Stuk voor stuk dingen die bij te houden zijn op een tijd en moment dat het me uit komt en dan vind ik het ook echt wel leuk om te doen, maar als plantje X in maand Y gesnoeid moet worden werkt dat voor mij gewoon niet. Die tuin met gras, bodembedekkers en de heg beviel eigenlijk prima en dat was dan tot 2023 waar ik in het voorjaar begon met de aanleg van m'n eerste bloembed. Ook hier is het onder het mom van gemakt dient de mens, want aan wilde bloemen hoef je verder ook niet zo bijzonder veel te doen.
Met de wilde bloemen en vlinderstruiken hoopte ik wat insecten te helpen en tegelijk wat kleur in de tuin te krijgen en dat bleek met weinig moeite relatief veel blijdschap op te leveren, want ik geniet er echt van en feitelijk doet vrijwel geen enkele foto recht aan de werkelijkheid maar het gaat bij dit blog om het idee en niet om het maken van perfecte foto's. De hele korte samenvatting waarin een tussenliggend deel volledig ontbreekt is dit:
De tuin zoals we hem in 1995 kregen.
Na een volledige renovatie in 2011.
De tuin met houthokken vanaf 2020.
Met bloembed vanaf 2023.
De prachtige kleuren in het bloembed.
Inmiddels ligt er een nieuw plan voor de tuin en kort samengevat is dat véél minder maaien en véél meer bloemen. Er komt in of vlak na komende winter nog een holzhausen bij en die komt in de lengte achter de huidige te staan. Vervolgens is het de bedoeling een groot deel van het gras te verwijderen en dat komend voorjaar allemaal in te zaaien met wilde bloemen. Het gras zoals het nu is wordt dan dus kleiner en het deel wat blijft is een ruime meter bij de houthokken en een deel aan de voorkant omdat daar m'n droogmolen ook staat en omdat ik er naar m'n containers moet kunnen lopen. Verder blijft er achterin een klein stukje bij de wilde bramen, maar verder is het dus de bedoeling een soort bloemenzee te maken. Het gras wat blijft liggen ga ik dan verticuteren en daarna bijzaaien met Happy Lawn van Barenbrug. Wat dat precies is kunnen ze volgens mij zelf het makkelijkst even uitleggen:
Maak kennis met Happy Lawn grastechnologie:
Happy Lawn grastechnologie biedt je de kans om een positieve invloed te hebben op je directe omgeving. Het is een revolutionaire oplossing die maaibare bloemen combineert met een veerkrachtig gazon. Deze bloemen kunnen keer op keer gemaaid worden, maar ze blijven terugkomen, waardoor het makkelijker dan ooit is om een weelderig en biodivers gazon te onderhouden.
Maaibare bloemen:
Wanneer we het hebben over "maaibare bloemen," verwijzen we naar een unieke groep planten die bestand zijn tegen regelmatig maaien. Deze botanische wonderen zijn zorgvuldig gekozen vanwege hun vermogen om naadloos te integreren in gazons, openbare groene ruimtes, of andere gebieden die vaak gemaaid worden.
Verbeterde Biodiversiteit:
Maaibare bloemen zijn niet alleen een visueel genot; ze zijn een welkome toevoeging aan je lokale omgeving. Wanneer je deze levendige bloemen en vlinderbloemigen in je gazon introduceert, versier je niet alleen je buitenruimte; je bevordert een bloeiend ecosysteem.
Maaibare bloemen en vlinderbloemigen zijn magneten voor bestuivers, waarbij ze nectar, stuifmeel en andere essentiële voedselbronnen produceren. Bijen, vlinders, hommels en een hele reeks andere kleine dieren worden aangetrokken tot deze overvloedige bron van voeding, waardoor je gazon verandert in een toevluchtsoord vol gezoem en gefladder van leven.
Het toevoegen van maaibare bloemen en het ecosysteem dat ze ondersteunen is hoe je daadwerkelijk 'je gazon pit geeft'.Je buitenruimte wordt niet alleen een plek van schoonheid, maar ook een dynamisch leefgebied dat bijdraagt aan het milieu.
Probleemloos onderhoud:
Onze maaibare bloemen zijn niet alleen een lust voor het oog; ze zijn ook vriendelijk voor je planning. In tegenstelling tot traditionele gazons of openbare groene ruimtes die frequent maaien en bemesten vereisen, zijn de bloemen in Happy Lawn het toonbeeld van onderhoudsarme elegantie. Ze floreren met minimaal water en voedingsstoffen, waardoor je je gazon kunt opvrolijken terwijl je zowel tijd als moeite bespaart.
Een veerkrachtig gazon:
Maak kennis met Resilient Blue grastechnologie, het fundament van de veerkracht van Happy Lawn. Speciaal ontwikkeld resilient Kentucky bluegrass, ofwel veerkrachtig veldbeemdgras, vormt de basis van deze innovatieve benadering. Met Resilient Blue doorstaat ons gazon niet alleen extreme omstandigheden zoals droogte en hitte zonder moeite, maar veert het ook snel terug na deze uitdagingen. Resilient Blue-technologie en Happy Lawn-technologie werken hand in hand en werken versterkend. Samen geven ze je een gazon dat niet alleen kleurrijk en mooi is, maar ook duurzaam en langdurig.
Wanneer je voor Happy Lawn kiest, investeer je in een gazon dat meer is dan alleen maar een mooi gezicht: het is een getuigenis van de veerkracht van de natuur. Je kiest voor een levendige buitenruimte die je jarenlang plezier zal brengen.
Een enorm lang verhaal, maar dat moet dus rond de buitenranden komen en groeien, groeien en nog eens groeien. Aan de voorkant op het gazon hetzelfde verhaal, alleen blijft het daar bij het bijzaaien van Happy Lawn omdat er voor een bloembed simpelweg te weinig zon komt. Het is dan een kwestie van 3 keer per jaar maaien: 1 keer in het najaar om letterlijk álles te maaien wat er staat dus inclusief het bloembed, 1 keer in het voorjaar om het bloembed weer in te richten en in de zomer wordt er dan nog 1 keer gemaaid maar dan enkel het gedeelte Happy Lawn waarbij ik dan hoop dat er veel bloemen gaan groeien en er een soort verwilderd grasveld ontstaat.
Ik schrijf bewust "een soort" want het is niet de bedoeling de boel volledig te laten verwilderen zoals een eindje hierboven bij de eerste foto. Ik ben in dit geval dan net als natuurorganisaties binnen Nederland die stellen dat we met natuur te maken hebben, terwijl er in feite helemaal nul natuur is om de simpele reden dat elke vierkante meter in Nederland beheerd wordt. Zo ga ik hier dus ook zorgen voor een stukje beheer en hoop op die manier wat blijheid te krijgen van de bloeiende bloemen en daarmee tegelijk voor de insecten te zorgen. Dat het dan geen wilde natuur is, tja... wat wil je midden in een woonwijk? *grin*
Donderdag 3 juli 2025 - Blij.
Feitelijk keek ik maandag al uit naar vandaag en de reden is de hitte die er niet alleen aan zat te komen, maar die ook daadwerkelijk kwam. Zomer is zomer en ik ben uiteraard blij met mooi weer, maar voor mij persoonlijk is 22 tot 23 graden mooi zat en dan heb ik nog het liefst dat het in de nacht knap afkoelt. Slapen gaat dan super, qua temperatuur is er niks te klagen en met af en toe wat regen er bij is het eigenlijk helemaal af, maar ja... Ik heb het niet voor het zeggen en dat is in principe natuurlijk maar gelukkig ook, maar de temperaturen van de afgelopen dagen met 35+ hoeven voor mij echt niet.
Het is overdag qua werk en zo allemaal nog wel te doen, maar m'n huisje wordt warm en koelt niet meer af omdat de zon er letterlijk de hele dag op staat te branden. Er is ooit wel dubbel glas in gekomen, maar verder is er niks geïsoleerd en dat merk je met dit soort dagen op 2 manieren: de muren worden warm en stralen op een gegeven moment warmte uit naar binnen en de zolder wordt letterlijk een oven. Het advies om alles dicht te houden met dit soort dagen kan wel, maar werkt hier verre van optimaal omdat je de warmte dan alleen maar meer opsluit. Kortom: ventileren, ventileren en nog eens ventileren om het draaglijk te houden.
Dat werkte tot en met zondag nog perfect, maandag had ik het al 30.4 graden op m'n slaapkamer en dinsdag kwam dat uit op 35.2 graden. Woensdag was het qua temperatuur iets minder dan dinsdag, maar boven steeg de temperatuur evengoed naar 35.8 graden en hoe je het ook went of keert: dat slaapt gewoon niet lekker. Ik ben dus érg blij dat de temperatuur een eind gezakt is, al betekent dat helaas niet dat de temperatuur in m'n huis ook direct zakt maar dat komt vast goed. Nu nog een klein beetje meer regen, want m'n bloembed en de stek van de Japanse mispelboom kunnen het héél goed gebruiken.
|
|
|
| 
