|
|
Vrijdag 26 december 2025 - Aanmaakhout.
Je moet natuurlijk niks, maar een goede methode om een houtkachel aan te steken is de zogenaamde Zwitserse methode. Hoe die ooit ontwikkeld is weet ik niet, maar waar het op neer komt is dat je een vuur niet zoals vroeger aansteekt met een brandende krant of iets dergelijks in een hele grote stapel hout, maar dat je juist andersom begint: de dikke blokken stookhout liggen onderop en in mijn geval gaat daar dik aanmaakhout bovenop, daar op gaat dan fijner hout en bovenop komen hele kleine dunne stukjes. Daar leg je dan een aanmaakblokje op en zo komt het vuur langzaam op gang en worden houtgassen die ontsnappen direct afgefakkeld waardoor ze geen of in ieder geval een stuk minder overlast veroorzaken.
Ik sla aanmaakhout meestal op als de grootste maat en kloof die dan kleiner als ik ze nodig heb. Op die manier ligt er een bak vol aanmaakhout die voor alle doeleinden bruikbaar is en dat is in de praktijk makkelijker dan dat je van alle 3 de soorten heel veel op voorraad hebt. Die voorraad neemt immers ook ruimte in en hoewel het me geweldig lijkt om van alles een complete jaarvoorraad te hebben: die ruimte heb ik simpelweg niet, dus doe ik het op deze manier.
Veel mensen kopen aanmaakhout en dat is relatief niet eens zo heel duur omdat het vaak om afvalhout gaat wat op die manier alsnog een bestemming krijgt, maar ik heb tot nu toe nog nooit voor hout betaalt en het streven is ook om daar niet aan te beginnen. Het enige waar ik niet onderuit kom omdat ik ze zelf niet wil gaan maken zijn de aanmaakblokjes. Die koop ik dan wel en het liefst ook in bulk als ze hier of daar in de aanbieding zijn. Het zijn immers gebruiksartikelen en als je de goeie koopt vergaan ze niet, dus maakt het ook niet uit als ze een seizoen overleven en pas later nodig zijn.
Maar goed, aanmaakhout: in veel gevallen heb ik het als afvalhout wat ik bij iemand ophaal die er vanaf moet, maar in principe zorgt Moeder Natuur ook voor je aanmaakhout. Veel beheerders drukken van alles door een versnipperaar, maar een boom die een kleine dode tak laat vallen kun je ook prima als aanmaakhout gebruiken. Het is in de meeste gevallen als zo goed als droog en kloven hoeft ook al niet als je het niet te groot pakt. Gemak dient de mens, denk ik dan maar en met die gedachte pakte ik vanmorgen even een bakje vol om dat de komende tijd te gebruiken als de middels te laag van het aanmaakhout.
Nu zijn er vast mensen die stellen dat je door dit soort dingen uit het bos te halen de balans daar zou kunnen verstoren, maar dat valt op zich wel mee. Het meeste leven zit in dood staand hout en niet in hout wat op de grond ligt. Dat leerde ik ooit als theorie, maar kwam eigenlijk pas echt in de praktijk tot uiting in het Brabants Bosje. Daar lieten we dood en rottend hout achter 'voor de beestjes', maar die beestjes zitten ook na vele jaren nog steeds niet of nauwelijks in die stapels. Dikke stammen die op de grond liggen zorgen misschien nog wel voor wat biodiversiteit, maar een paar uitgedroogde dode takjes niet en ik ben er érg blij mee.
|
|
